Γιάννης Γαΐτης

Ο Γιάννης Γαΐτης (1923-1984) γράφτηκε στη Σχολή Καλών Τεχνών το 1942, με δάσκαλο τον Κωνσταντίνο Παρθένη. Ως φοιτητής επηρεάστηκε έντονα από τις καλλιτεχνικές ανησυχίες μιας γενιάς που έτρεχε με λαχτάρα στο νεοσύστατο τότε θέατρο Κουν. Στο σπίτι του, στην οδό Μαυρομματαίων, ο νεαρός Γαΐτης έκανε την πρώτη του έκθεση, το 1944, στην οποία οι επιρροές των μετά-ιμπρεσιονιστών είναι εμφανείς.

Ο καλλιτέχνης εκφράστηκε με ποικίλες καλλιτεχνικές τάσεις - γεωμετρικές, κυβιστικές, σουρεαλιστικές, εξπρεσιονιστικές, και τον κέρδισε για ένα διάστημα η Αφηρημένη Τέχνη. Το όνειρό του να ζήσει στο Παρίσι θα πραγματοποιηθεί τη δεκαετία του ’50. Έκτοτε μοίραζε τον καιρό του μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας, έως το 1974, οπότε επέστρεψε στην Ελλάδα παγκόσμια πλέον αναγνωρισμένος και με πλήθος εκθέσεων στο ενεργητικό του.

Τα στυλιζαρισμένα “ανθρωπάκια” του, σύμβολα της αλλοτρίωσης και της μαζικοποίησης του σύγχρονου ανθρώπου, αποτελούν το σήμα κατατεθέν της καλλιτεχνικής του έκφρασης. Στο απόγειο της δόξας του, στις αρχές της δεκαετίας του ’80, έκανε εκθέσεις σε όλο τον κόσμο. Λίγο πριν από το θάνατό του, η Εθνική Πινακοθήκη της Αθήνας οργάνωσε προς τιμήν του καλλιτέχνη μια μεγάλη αναδρομική έκθεση.
πηγη κειμένου:

links
http://mesokosmos.blogspot.com/2008/11/blog-post.html